Dinlediğiniz şarkı albümden seçtiğimiz To Love Somebody`dir.

Yeni albümü Soul Flower`ı yayınlayan Robin McKelle aslında bizim buralara çok yabancı değil. Sezon içinde dünyaca ünlü müzisyenleri sahnesinde ağırlayan İstanbul Jazz Center`a geçen yıl gelen soul & rhtym`n blues & traditional pop şarkıcısının iki yanı çok güçlü; biri sesi, beyazlarda kolay rastlanmayan bir sesi var, onun sesinin bir ton benzeri aynı kulvarın insanı olmasalar da pop divası Cher ile Burlesque isimli filmde harika sesiyle boy gösteren Christina Aguilera`da var. Daha bir çok örneği eklemek mümkün tabii. İkincisi ise seslendirdiği parçalardaki düzenlemeler. Özellikle yeni albümü Soul Flower`da...

Bu şekilde yazının konusuna hızla geçiş yapmış olalım.

Sesini kilise ayinlerinde vokalistlik yapan annesinden alan McKelle küçüklüğünde piyano dersleri yanında tam on yıl ayrıca French Horn eğitimi de aldı. Yani sadece sesiyle değil, çaldığı enstrümanlarla da komple özellikli başarılı şarkıcı. Aslında daha ilk bir kaç şarkı dinlediğiniz zaman dahi etkilendiği soul isimlerin Aretha Franklin, Nina Simone gibi sesler olduğunu farkediyorsunuz, bunu kendi de söylüyor ama bizzat kendisinin eklediği bir başka bilgi de üniversite öncesi ergenlik yaşlarında Ella Fitzgerald, Sarah Vaughan gibi efsanelerden çokça etkilenip, sık sık taklit ederek çalışması.

McKelle`nin kariyerindeki en önemli dönemeç kuşkusuz Thelonious Monk Vokal Jazz Yarışması`nda kazandığı başarı. Ödülün ardından müzikal koridorlarda sık sık karşısına çıkan kapıları daha rahat açmayı başardı. Zaten ardından da Never Let Me Go isimli albümü geldi.

Soul Flowers Türkiye`de tüm müzik marketlerde satışa sunuldu...

Robin McKelle`in Cazkolik dinleyicileri tarafından da büyük beğeni alan müzikleri artık market raflarında yerini aldı. Sony Music`in bir alt labelı RCA Victor tarafından yayınlanan albümde elektrik bas çalan Derek Nievergelt ile McKelle ortak prodüktörlük yapmış.

Albümde McKelle`in sesinin yanında Ben Stivers`in Wurlitzer orgunun da büyük önemi var. İkisi, yani vokal ve Wurlitzer albümün ikili sırrı! Sadece bu uyum için belli ki çok özen gösterilmiş. Şarkıların sözleri de öyle, daha ilk parçada "Hergün, gece gündüz çalışıyoruz, birazcık tasarruf edebilmek ve geleceğe bakabilmek için, zaman artık çok zor, giderek de zorlaşıyor, ama durumu daha da iyileştirmek mümkün..." diyen Kelle özellikle yetmişli yıllarda Amerikanın çalışan sınıfına dönük çekilen filmlerde benzerlerine rastladığımız duyguları bir anlamda yeniden tercüme ediyor. Albüm fotoğraflarında da benzeri duyguyu bulmak mümkün. Tell You One Thing şarkısının daha ikinci satırında "Hazırım unutmaya geçirdiğim günü" diyerek anın zorluğuna katlanmanın tek umut veren yanının "ona doğru bakmakta olan" adamın varlığı olduğunu anlıyoruz.

Soul müziğin her dönemini sevenler bu albümü mutlaka edinmeli. Albümün yedinci sırasında Burt Bacharach / David Hall bestesi, Isaac Hayes`in sesinden efsanevi Walk On By`ında Ben Stivers`ın piyanosu ve ünlü şarkının ritmi tek kelimeyle enfes. The Flytones müziği sekmeden lokomotif gibi çekiyor. Geri vokallerde yetmişlerin afro saçlı siyah venüslerinin fotoğrafları gözümüzün önünden tek tek geçiyor adeta...

Albümde gördüğümüz anda dikkatimizi çeken iki adet düet var. Düette altmışların sonundan bu yana James Brown tarzı müziğiyle veteran bir soul & funk efsanesi Lee Fields ile tüm pop starlarının bayıla bayıla söylediği ama kimsenin yanına bile yaklaşamadığı Janis Joplin yorumunun halen hafızalarda taze durduğu efsanevi To Love Somebody yorumu harika bir düet olmuş ama bizim esas dikkatimizi çeken ikinci düet, son günlerin en popüler siyah erkek seslerinden. hatta şu anda Cazkolik`te kendisi hakkında bir şeylerden de sözettiğimiz yazısı olan Gregory Porter ile yaptığı düet Love`s Work. Parça orijinal McKelle / Derek Nievergelt bestesi bir soul zirvesi. Porter`ın sesine çok iyi oturmuş. Bu adam geleceğin fenomeni olacak, şimdiden tanımakta fayda var.

Vay vay vay...

İşte bir caz standardı yorumunda yeni bir şey: I`m A Fool To Want You. Wurlitzer mekanizmasına, Ben Stivers`ın eline, McKelle`in sesine sağlık. Ama bu sofistike gitardaki Al Street`e ayrı bir övgü... McKelle bu harika parçada caz adına küçüklüğünden bu yana edindiği tüm mirası bir araya getirip içine tarzını ve ruhunu eklemiş.

2010`da yayınladığı Mess Around albümünde McKelle`in sırrını, sihrini bu kadar iyi anlamış mıydık emin olmak zor ama bu albüm yeni bir dönemeç.

Cazkolik.com / 10 Mayıs 2012, Perşembe