Howard McGhee

Howard McGhee

Dizzy Gillespie, Fats Navarro ve Idrees Sulieman ile birlikte ilk bebop trompetçilerinden biridir. Hızlı parmakları ve yüksek nota çalabilme kapasitesiyle tanınmıştır. Fats Navarro`yla birlikte genç hard bop trompetçileri üzerinde yarattıkları etkiyse pek bilinmez.

 

Tulsa, Oklahoma`da doğup Detroit`te büyüyen McGhee önce klarnet ve tenor saksafon çalmayı öğrenir, daha sonra da trompete geçer. 1936-1940 yılları arasında yerel gruplarda çalışır, 1941 yılındaysa Detroit`teki Club Congo`da kendi grubunu yönetir. Kısa bir süre Lionel Hampton`la çalıştıktan sonra Andy Kirk`ün grubuna katılır ve onunla "McGhee Special" adındaki ilk plağını kaydeder. Bu arada Minton`s Playhouse ve Monroe`s Uptown House`daki efsanevi bop session`larına katılarak stilini modernize eder ve Dizzy Gillespie`ninkine yaklaştırır. 1942-1943 yılları arasında Charlie Barnet`le çalıştıktan sonra yeniden Kirk`e döner (ki burada Fats Navarro`yla birlikte çalacaktır), yine kısa sürelerle Georgie Auld ve Count Basie orkestralarında yer alır ve 1945 yılında Los Angeles`ta Coleman Hawkins`in grubuna katılır. Artık tamamıyle modern tarzda çalmaktadır. Hawkins`le birlikte yaptığı ve swing`den bop`a geçişi temsil eden "Stuffy," "Rifftide," ve "Hollywood Stampede" gibi kayıtlar birer klasik olacaktır. Yine Hawkins`le birlikte "The Crimson Canary" filminde görünen McGhee, 1946-1947 yıllarında Dial plak şirketi adına Hollywood`da Charlie Parker`la da kayıtlar yapar. Bu kayıtlardan 29 Temmuz 1946 tarihli olanı caz tarihinde müstesna bir yere sahiptir, zira "Lover Man" parçasının kaydı esnasında fenalaşan Charlie Parker birkaç saat sonra Camarillo akıl hastanesine kaldırılacak ve sonraki 6 ayını burada geçirecektir. Hastaneden çıktıktan sonra 26 Şubat 1947`deki Dial session`ı için yeniden Howard McGhee`yle stüdyoya giren Parker bu kez "Relaxin at Camarillo" çalmaktadır. Yine bu session`da çalınan "Cheers", "Carvin the Bird" ve "Stupendous" parçalarıysa McGhee tarafından bestelenmiştir.

 

1947 Mart`ında Charlie Parker`la birlikte Los Angeles`ta bir kulüpte sahne alan Howard McGhee, aynı yıl New York`a dönerek James Moody, Milt Jackson ve Ray Brown`la Dial adına, Leo Parker`la da Savoy adına kayıtlar yapar. Daha sonra Jazz at the Philharmonic (JATP) turnesine katılır ve 1948 yılındaki Paris Caz Festivali`nde sahne alır. Yine aynı yıl Fats Navarro`yla birlikte Blue Note adına yaptığı kayıt caz tarihine geçmiştir. 1950`lerin büyük bölümünü uyuşturucu problemi yüzünden müzikten uzak geçiren McGhee, 1960`larda yeniden ortaya çıkarak birçok George Wein prodüksiyonunda yer alır. 1960-1961 döneminde Felsted, Bethlehem, Contemporary, ve Black Lion şirketleri adına, 1962 yılındaysa United Artists adına güçlü kayıtlar yaptıktan sonra, 1966`daki bir big band kaydı istisnası dışında yeniden ortadan kaybolur. Howard McGhee`nin müzikteki son aktif dönemi 1976-1979 yılları arasıdır, ancak bu dönemde artık büyük oranda untulmuştur ve pek az kişi onun Fats Navarro ve Clifford Brown`la olan bağından haberdardır. (Not: Howard McGhee Roy Eldridge`le Clifford Brown`u etkileyen Fats Navarro arasındaki "kayıp halka" olarak kabul edilmektedir.)

 

Howard McGhee diskografisi: Lider / Yardımcı lider olarak: 1945: Howard Mc Ghee on Dial - The Complete Sessions with James Moody, Dodo Marmarosa, Hank Jones,Milt Jackson, Ray Brown, J. C. Heard, 1948: Howard McGhee 1948 with Fats Navarro, Billy Eckstine, Jimmy Heath, Hank Jones, Ray Brown, 1948: Howard McGhee & Milt Jackson, 1955: The Bop Master with Pepper Adams, Duke Jordan, Tommy Flanagan, Sahib Shihab, Ron Carter, Percy Heath, 1956: Life is just a bowl of cherries Howard McGhee, 1961: Maggie`s Back in Town (Contemporary), 1961: Sharp Edge (Black Lion) with George Coleman, Junior Mance, Jimmy Cobb, 1961: Together Again!!!! - with Teddy Edwards - (Contemporary), 1963: House Warmin`! (Argo), 1976: Just Be There (Steeplechase) with Horace Parlan, Kenny Clarke, 1978: Home Run (Storyville), 1979: Wise in Time (Storyville). Sideman olarak: James Moody ile, Cookin` the Blues (Argo, 1961), Don Patterson ile, Boppin` & Burnin` (Prestige, 1968).

 

Arto Peştemalcıgil

 

Cazkolik.com / 15 Ağustos 2012, Çarşamba

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN


Arto Peştemalcıgil

  • Instagram
  • Email

Yorum Yazın

Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.