Azar Lawrance

Azar Lawrance

McCoy Tyner, Miles Davis, Freddie Hubbard ve Woody Shaw`a sideman olarak yaptığı katkılarla tanınan Lawrence, John Coltrane`in ölümünün ardından Tyner`in tercih ettiği tenor saksafoncudur.

 

Müzikal açıdan dolu dolu bir çocukluk geçiren Azar Lawrence 5 yaşında davul çalmaya başladı, daha sonra yetenekli bir müzisyen ve eğitmen olan annesi Ima Lawrence`in gözetiminde keman ve piyano çalmayı öğrendi. Los Angeles`in ünlü Central Avenue kesiminde doğmuş olduğundan caz tınıları daha o yaşlarda blinçaltına işlemeye başlamıştı. 5-11 yaşları arasında the USC Jr. Orchestra (University of Southern California) üyesi olarak müzik faaliyetlerini sürdürdükten sonra 11 yaşında alto saksafona geçti. Lise yıllarında Herbert Baker yönetimindeki ünlü Dorsey High Jazz Band`in üyesiydi ve Baker`la workshop`larda çalıyordu. Yine lise yıllarında Benny Golson`un oğlu Reggie Golson`la tanıştı ve onun sayesinde onlu yaşlarının sonunda profesyonel müzik hayatına başladı. Golson`un muzzam bir caz plağı kolleksiyonu, ayrıca John Coltrane, Elvin Jones, McCoy Tyner gibi isimlerle kişisel deneyimleri vardı ve Lawrence`i Jones`la tanıştırarak onun Jazz Machine grubuna katılmasını sağladı. Jones`tan ayrıldıktan sonra McCoy Tyner`in grubuna katılarak 5 yıl da burada çalıştı. Peki ardı ardına Coltrane`le yakından ilişkili iki müzisyenle birlikte çalışmak gibi ender bir tecrübe sahibi olmak nasıl bir şeydi? Lawrence`ten dinleyelim: "Herşeyden önce müteşekkirim tabii. Müzik hakkında aynı şeyleri hissediyorduk. Her ikisi de, muhtemelen Coltrane`le olan deneyimlerinden dolayı, ne yapmanı istedikleri hususunda pek bir şey söylemezlerdi. Eğer seni işe aldılarsa istedikleri sendin. Sadece kendin olup kendini serbestçe ifade ederdin." Tyner`dan sonra bir yıl tekrar Elvin Jones`la çalışıp arada Roberta Flack`le kayıt yapan Lawrence, 1974 yılında kısa bir Miles Davis tecrübesi yaşadı, ki bu tecrübe DC`deki bir performans ve Dark Magus albümünün kaydedildiği Carnegie Hall performansından ibaretti. 1970`lerin ortalarında kendi albümlerini de kaydetmeye başlayan Azar Lawrence (Bridge Into the New Age, People Moving ve Summer Solstice), aynı zamanda kariyerini pop istikametinde de genişletti ve Phyllis Hyman, Deniece Williams, Skip Scarborough, Jennifer Holliday, Marvin Gaye ve Gene Harris gibi isimlerle performanslar sergiledi. 1980`lerde Earth Wind Fire`ın Powerlight albümünde çaldı, grup için müzik yazdı ve grubun lideri Maurice White`la ortak çalışmalar yaptı; ayrıca Frank Zappa ve Busta Rhymes gibi isimlerle yaptığı çalışmalarda cazı popüler müzikle buluşturdu. Marvin Gaye`in Grammy ödüllü albümü "Hear My Dear"de yer aldı. 1980 ve 90`larda kendine özgü bir sound arayışına giren sanatçı, şarkı yazma faaliyetine daha büyük bir ciddiyetle eğilmeye karar verdi. Natalie Cole`un hit kayıtlarının prodüktörü Chuck Jackson`la çalışmaya başladı; ayrıca Electra Records adına kayıtlar yapan Chameleon grubunu kurdu. Azar Lawrence halen Billy Higgins`in evi olarak bilinen The World Stage`de çalışmakta ve Horace Topscott`un 1990`ların sonundaki ölümüne dek direktörlüğünü sürdürdüğü The World Stage Pan Afrikan Peoples Arkestra`nın üyesi olarak faaliyet göstermektedir. Genç yaşta başarılı olan ve kariyerinde adeta meteor hızıyla yükselen sanatçı, daha 21 yaşına gelmeden 6 kıtada performans sergilemiştir. Bu hızlı yükselişe rağmen Lawrence hayat ve müzik hakkında son derece olgun bir felsefeye sahiptir, şöyle ki: "Müzik senin sesindir, onun saflığını koru ve sana bahşedilen bu yeteneği şöhret ve servet için değil, yaratan için paylaş; çünkü o sana bunu bedelsiz verdi. Eğer hayatını bu yeteneğin sayesinde kazanıyorsan bu senin için sadece kolay bir kazançtır."

 

Azar Lawrence diskografisi: Lider olarak: 1974: Bridge into the New Age (Prestige), 1975: Summer Solstice (Prestige), 1976: People Moving (Prestige), 2009: Prayer For My Ancestors (Furthermore), 2010: Mystic Journey (Furthermore). Sideman olarak: Mulatu Astatke ile, Timeless (2010, Mochilla), Henry Butler ile, Fivin` Around (1986, Impulse!/MCA), Miles Davis ile, Dark Magus (1977), Henry Franklin ile, If We Should Meet Again (2007, Skipper Productions) Home Cookin (2007, Skipper Productions), Gene Harris ile, In a Special Way (1976), Freddie Hubbard ile, Bundle of Joy (1977), Elvin Jones ile, New Agenda (Vanguard, 1975), Woody Shaw ile, The Moontrane (1974, Muse), The 360 Degree Music Experience ile, In: Sanity (Black Saint, 1976), McCoy Tyner ile, Enlightenment (1973, Milestone), Sama Layuca (1974, Milestone), Atlantis (1974, Milestone), Harry Whitaker ile, Black Renaissance (1976, Bay State/Ubiquity).

 

Arto Peştemalcıgil

 

Cazkolik.com / 03 Kasım 2012, Cumartesi

 

BU İÇERİĞİ PAYLAŞIN


Arto Peştemalcıgil

  • Instagram
  • Email

Yorum Yazın

Siz de yorum yazarak programcımıza fikirlerini bildirin. Yorumlar yönetici onayından sonra sitede yayınlanmaktadır. *.